هنرجو | آموزش تخصصی رشته های هنرستان
زباله الکترونیکی به دستگاه‌های الکترونیکی مصرف شده و قطعات آنان همچون تلفن‌ها و رایانه‌ها، لوح فشرده و موارد دیگر گفته می‌شود که حاوی فلزات خطرناکی مانند سرب، کادمیوم و جیوه هستند. این زباله‌ها درصورت رهاسازی در طبیعت پس از پایان عمر مفید و بازیافت نشدن صحیح، آلوده کننده خطرناک محیط زیست به شمار می‌روند. زباله های الکترونیک حاوی عناصر سمی فراوانی مانند فلزات سنگین برای انسان است و سرنوشت آن در زباله از مهمترین مسائل اکولوژی شهریست و در صورت ورود آن به محیط زیست پیامدهای نامطلوب زیادی برای مردم خواهد داشت.
به عنوان مثال اگر اینگونه زباله ها مانند سی دی در سطل زباله و پسماندهای تر قرار داده شود؛ با توجه به تبدیل زباله ها در برخی از شهرها به کود کمپوست امکان ورود ذرات سی دی و عناصر سمی موجود در آن به فرآیند تولید کمپوست و سپس اراضی کشاورزی و غذا در یک چرخه کوتاه و اثر بر سلامت مردم وجود دارد.
از طرفی کارشناسان معتقدند که دفن یا سوزاندن این مواد که به شکل وسیعی انجام می‌شود، راه‌حل مناسبی نیست یا حداقل آخرین راه حلی است که باید به آن اندیشید زیرا با دفن این زباله‌ها یا انباشته کردنشان در محیط، خرد و شکسته می‌شوند و بنابراین مواد سمی موجود در آن‌ها راه خود را به سفره‌های آب زیرزمینی می‌یابد و سوزاندن آن‌ها نیز تنها گازهای سمی خطرناک وارد محیط زیست می‌کند.
مرسی مفید بود
عالی بود می تنوانست بهتر باشد